دل آدمـــا

شــیشــه نیـســت کــه روی آن ” هــــــا ” کنـیــم


بـعـــد بـا انـگـــشـت قــــلب بـکشیـم و


وایــسیــم آب شـــدنـش رو تماشــــا کنــیـم و کیـــــف کنـیـم !!!


رو شیــشـه ی نـــازک دل آدمـــا اگـــه قـلبـــــــــی کــشـیـدی


بـایــد مــــــــردونــه پـــــــاش وایســــتـی …

من نباشم دنیایک من کم دارد.

اماتو که نباشی من یک دنیاکم دارم.

یادته روز اول بهت گفتم: میخوام با یه دروغ بزرگ حرفامو شروع کنم؟؟؟؟

تو اخم کردی؛

گفتم:

دوســـــــتت ندارم؛

بعد هر دوتامون زدیم زیر خنده...

اما دیروز گفتی که میخوای با یه دروغ بزرگ خداحافظی کنی....

و بعد فریاد زدی...

دوســـــــــتت دارم...

هر دومون بغض کردیم...

و تو رفتی....

برای همیــــــــــــشه...

یک فرصت به من بده

تا غلط ببوسمت...

آنوقت تمام طول عمرم را جریمه ام کن

که از روی آن هزار بار تمرین کنم ... !

تو برايم بهترين هستي ،

دنيا را نميخواهم ،

تو زندگي من هستي

اينگونه مرا نگاه نکن ،

فکر کرده اي که از نگاهت خسته ميشوم ،

نه عزيزم بيشتر از اينکه هستم عاشقت ميشوم

پس آنقدر نگاهم کن ،

تا ديوانه شوم !

دفتر عشـــق که بسته شـد

دیـدم منــم تــموم شــــــــــــــــــدم

خونـم حـلال ولـی بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدون

به پایه تو حــروم شــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم 

اونیکه عاشـق شده بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود 

بد جوری تو کارتو مونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد 

برای فاتحه بهـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت 

حالا باید فاتحه خونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد 

تــــموم وســـعت دلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو 

بـه نـام تـو سنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد زدم 

غــرور لعنتی میگفــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت 

بازی عشـــــقو بلـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم 

از تــــو گــــله نمیکنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم 

از دســـت قــــلبم شاکیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم 

چــرا گذشتـــم از خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــودم 

چــــــــراغ ره تـاریکــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیم 

دوسـت ندارم چشمای مــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن 

فردا بـه آفتاب وا بشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه 

چه خوب میشه تصمیم تــــــــــــــــــــــــــــــــو 

آخـر مـاجرا بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــشه 

دسـت و دلت نلــــــــــــــــــــــــرزه 

بزن تیر خــــــــــــــــــلاص رو 

ازاون که عاشقــــت بود

بشنواین التماسرو

مـرد زندگی باید غیرتی باشه
طوری باشه که با اخمش حساب کار دستت بیاد
از هرکسی بیشتر پشتت باشه
وقتی نگاش کنی دلت گرم بشه
شوخی و خندش مال تو باشه اخمش مال بقیه
با جذبه باشه
مرد زندگیت باید ؛
فقط مال خودت باشه.

فقط بخون

اولش عاشــــــــــقتہ

دوستت دارم

گفتنش ساده است

شنیـدنش هـم

هیس

فقط چشم هایت را ببند و نفس بکش

لمس نفس هایت ضربان قلبم را

به شماره می اندازد

تو آرام آرام نفس بکش

من لحظه لحظه دیوانه ات شوم …
 

همچنان با یاد تو.......

هوا سرد است..... من از عشق لبریزم

چنان گرمم ...
...
چنان با یاد تو در خویش سر گرمم ....

که رفت روزها و لحظه ها از خاطرم رفته ست!

هوا سردست اما من ...

به شور و شوق دلگرمم

چه فرقی می کند فصل بهاران یا زمستان است!

تو را هر شب درون خواب می‌بینم

تمام دسته های نرگس دی ماه را در راه می‌چینم

و وقتی از میان کوچه می‌آیی ...

و وقتی

قامتت را در زلال اشک می‌بینم ...

به خود آرام می‌گویم :دوباره خواب می‌بینم!

دوباره وعده‌ی دیدارمان در خواب شب باشد

بیا... من دسته های نرگس دی ماه را

در راه می چینم !!

این شعرها دیگر برای هیچ کس نیست
نه! در دلم انگار جای هیچ کس نیست

آنقدر تنهایم که حتی دردهایم
دیگر شبیهِ دردهای هیچ کس نیست

حتی نفس‌های مرا از من گرفتند
من مرده‌ام در من هوای هیچ کس نیست

دنیای مرموزی‌ست ما باید بدانیم
که هیچ‌کس اینجا برای هیچ‌کس نیست

باید خدا هم با خودش روراست باشد
وقتی که می‌داند خدای هیچ‌کس نیست

من می‌روم هر چند می‌دانم که دیگر

پشت سرم حتی دعای هیچ‌کس نیست

فرقی نمی کند دیگر ...

فرقی نمی کند
عاشق باشی یا نباشی
روزی در اوج بودی
عاشقانه هایت دنیا را بر میداشت
در هیاهوی شلوغی خیابان ها
معشوقت محکم تر از خدا هوایت را داشت
راستش دیدنش هرچند کوتاه امیدی بر نا امیدی هایت بود
زندگی مانند ضربان قلب است
پایین و بالا
همان گونه که بر اوج بودی و عرش
روزی خواهی بود در فرش
مهم اینست اشتباه کردی
نباید بیش از حد دل میدادی
انسان است دیگر
ظرفیت دارد
بیش از اندازه محبت کنی خودش را گم می کند
تو می مانی و تنهایی و احساس برد برای او
راستش تنهاییت را کم ارزش ندان
زیرا این تنهایی حاصل تجریه است
و تجربه حاصل این است دیگر دل ندهی
و آن اشتباه را تکرار ...

همیشه فکر میکردم اینکه بی دریغ به کسی محبت کنی
هواشو داشته باشی
به یادش باشی
باهاش صادق باشی
بهش آرامش بدی
دوستش داشته باشی
میتونی اون آدم رو برای همیشه تو زندگیت داشته باشی
چیزی نگذشت که
فهمیدم زهی خیال باطل
اگر قرار باشه کسی برای همیشه بمونه
باید تشنه نگهش داشت
تشنه محبت و دوست داشتن
و اگه سیر بشه میره
تازه فهمیدم چقدر آدما بی لیاقت هستن
کسی که باید ازش دریغ بشه تا همیشگی بشه
موندنش هیچ ارزشی نداره!!

رفتم ، مرا ببخش و مگو او وفا نداشت

 

مرا که می‌شناسی!

برای همه‌ی باران‌ها و همه‌ی بیابان‌ها، حرفی دارم...

برای همه‌ی دانه‌ها، همه‌ی ریشه‌ ها

که سر در می‌آورند و از حرفم سر در نمی‌آورند!

مرا که می‌شناسی!

رشته رشته می‌کنم آفتاب را، برای همه‌ی خانه‌ها،

برای همه‌ی خاطره‌ ها،

دراز بکش!

پشتت بر زمین باشد و نگاه‌ کن به نقطه‌ای نامعلوم

همه‌ی پرنده‌ها، همین‌گونه متولد می‌شوند

همه‌ی شعرها

همین‌گونه شکل می‌گیرند...